Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o IPv6, ale baliście się zapytać cz. 1

IPv6 puka do bram, czy tego chcemy czy nie. Ostatnia pula /8 została rozdysponowana. Koniec.

Faktem jest, że wielu użytkowników a nawet administratorów podchodzi do tematu jak do jeża. IP w wersji 6 uchodzi (zbyt często) za coś nieco mitycznego a w najlepszym przypadku traktowane jest nadal jako zabawka sieciowych freaków. To czy pewnego pięknego poranka obudzimy się z przysłowiową ręką w nocniku zależy wyłącznie od nas.

Ta seria wpisów - mam nadzieję - rzuci nieco światła na ajpiwisiks. Jak się okaże nie taki diabeł straszny.

Adresacja IPv6

Adresacja IPv6 to pierwsza i najbardziej widoczna zmiana w stosunku do IPv4. W przeciwieństwie do IPv4 adres IP ma długość 128 bitów co daje nam 3,4028236692093846346337460743177e+38 adresów. W porównaniu do tych marnych czterech miliardów w przypadku poprzednika to całkiem sporo ;)

Ze względu na długość adresu zrezygnowano z dotychczasowo stosowanej notacji kropkowo-dziesiętnej na rzecz – jakby nie patrzeć znacznie skracającej zapis – notacji szesnastkowej – grupy czterech cyfr szesnastkowych oddzielonych dwukropkami:

2001:0DB8:1234:5678:9ABC:DEF1:2345:6789

W IPv6 nie stosujemy maski zmiennej długości. Podział adresu jest stały. Typowy adres Unicast dzieli się w ten sposób:

---

48 bitów
network prefix 16 bitów
subnet id 64 bity
interface id

---

Pierwsze 64 bity to tzw. routing prefix. Na podstawie tej części pakiet jest routowany. Na uwagę zasługuje 16 bitowy subnet id - oznacza to, że po otrzymaniu globalnego prefiksu możemy wydzielić do 65536 podsieci! Na adresację hostów zostaje nam bagatela 64 bity...

Notacja, głupcze!

OK. Kilka słów o samej notacji. Przyjmijmy, że adres ma następującą postać:
2001:0DB8:0123:0000:0000:9ABC:2345:6789

To co powyżej jest jak najbardziej prawidłowe jednak sieciowiec to zwierze leniwe i lubi sobie ułatwić życie. Poniżej zasady skracania adresów IPv6.

Wszystkie zera wiodące możemy usunąć.
Zapis będzie wyglądał następująco:
2001:DB8:123:0000:0000:9ABC:2345:6789

Grupy zer możemy pominąć i zastąpić je *::*
2001:DB8:123::0000:9ABC:2345:6789

A skracając jeszcze bardziej:
2001:DB8:123::9ABC:2345:6789

Prawda, że wygląda już znacznie ładniej? Na koniec wszystko razem krok po kroku:

2001:0DB8:0123:0000:0000:9ABC:2345:6789 2001:DB8:123:0000:0000:9ABC:2345:6789 2001:DB8:123::0000:9ABC:2345:6789 2001:DB8:123::9ABC:2345:6789

Ale przyjrzyjmy się nieco zmodyfikowanemu przykładowi:
2001:0DB8:0000:0123:9ABC:0000:0000:6789

W pierwszym odruchu moglibyśmy zrobić z niego:
2001:DB8::123:9ABC::6789

No cóż. Taki zapis już prawidłowy nie jest – grupy zer możemy skrócić do dwukropka tylko w jednym miejscu! W zapisie powyżej nie jesteśmy w stanie stwierdzić (a tym bardziej żadne urządzenie) jaki był pierwotny adres. Gdzie znajdowała się jedna grupa zer a gdzie dwie? Zapis stał się niejednoznaczny. Prawidłowo byłoby:
2001:DB8::123:9ABC:0000:0000:6789

lub, co nawet jest lepszym rozwiązaniem
2001:DB8:0000:123:9ABC::6789

Następnym razem przyjrzymy się innym typom adresów i dowiemy się dlaczego nie ma adresu broadcast a jednak jest :)

FIN